Dziś krótko i na temat 🙂
Taka sytuacja. Rozmawiam ze znajomym o błędach jakie Polacy popełniają na przykład zamawiając w restauracji w języku angielskim.
Mówi: wiesz jaki ja błąd popełniam? I wiem, orientuję się od razu, że powiedziałem źle i od razu się poprawiam, ale jednak mi się to zdarza.
Pytam: No mów, jaki?
Odpowiada: Zjedzone, przychodzi do płacenia i chcę powiedzieć „chcę zapłacić”. I zamiast „I want to pay” (chcę zapłacić) mówię „I won’t pay” (nie zapłacę).
Jak przeczytacie to na głos, zrozumiecie pomyłkę. I to jak łatwo ją popełnić, też.
RÓŻNICA
Pierwsza różnica to oczywiście pisownia. Ale jej nie słychać w mówieniu.
Druga to dźwięk. WANT wymawiamy: /wɒnt/, a WON’T wymawiamy: /wəʊnt/. Pierszy przypomina polskie „o”, drugi bardziej „eu”. Posłuchaj różnicy tutaj:
https://www.diki.pl/slownik-angielskiego?q=won%27t
https://www.diki.pl/slownik-angielskiego?q=want
Ale to co je bardzo wyraźnie odróżnia to przede wszystkim słowo TO, które występuje TYLKO po „want”.
Uważajcie następnym razem. Niby dwie literki tylko, a jednak różnica między:
„I want to pay”
i
„I won’t pay”
jest ogromna :). Miłego popołudnia 🙂
